wody w jeziorze

См. также в других словарях:

• woda — ż IV, CMs. wodzie; lm D. wód 1. «tlenek wodoru, ciecz bezbarwna, bez zapachu i smaku, rozpowszechniona w przyrodzie; niezbędny składnik organizmów żywych» Brudna, czysta, mętna, przezroczysta woda. Ciepła, gorąca, zimna woda. Woda pitna,… …   Słownik języka polskiego

• pływać — ndk I, pływaćam, pływaćasz, pływaćają, pływaćaj, pływaćał 1. «utrzymywać się na powierzchni lub w głębi wody (rzadziej innej cieczy), nie tonąc; wykonywać ramionami i nogami (o zwierzętach: kończynami lub ciałem) określone ruchy w celu posuwania… …   Słownik języka polskiego

• poziom — m IV, D. u, Ms. poziommie; lm M. y 1. «położenie, wysokość płaszczyzny prostopadłej w stosunku do pionu w danym miejscu» Poziom cieczy w zbiorniku. Wysoki, niski poziom wody w jeziorze. Opadł, podniósł się poziom wody w rzece. ∆ Poziom morza… …   Słownik języka polskiego

• przybór — m IV, przybórboru, Ms. przybórborze; lm M. przybórbory, D. przybórborów 1. zwykle blm «wezbranie wody w jeziorze, rzece, morzu na skutek obfitych opadów atmosferycznych, odwilży» Wiosenny przybór wód. 2. zwykle w lm «przedmioty użytkowe, służące… …   Słownik języka polskiego

• pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… …   Słownik języka polskiego

• wypławić — dk VIa, wypławićwię, wypławićwisz, wypławićpław, wypławićwił, wypławićwiony «zanurzyć kogoś lub coś w wodzie, wykąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzić do wody» Wypławić bydło, konie. wypławić się «zanurzyć się w wodzie, wykąpać się w rzece,… …   Słownik języka polskiego

• jaz — m IV, D. u, Ms. jazie; lm M. y 1. «budowla, zazwyczaj żelbetowa, wznoszona w poprzek koryta rzeki, służąca do spiętrzania wody w celu umożliwienia żeglugi, uzyskania dogodnego ujęcia wody, nawilgocenia gleby itp.» 2. «rodzaj ruchomego, plecionego …   Słownik języka polskiego

• nurkować — ndk IV, nurkowaćkuję, nurkowaćkujesz, nurkowaćkuj, nurkowaćował 1. «skakać do wody zanurzając się w niej całkowicie, przebywać, płynąć pod powierzchnią wody» Nurkować w basenie, w jeziorze, w rzece. Nurkować jak kaczka. przen. «schylać się nisko… …   Słownik języka polskiego

• płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… …   Słownik języka polskiego

• wodowskaz — m IV, D. u, Ms. wodowskazzie; lm M. y «przyrząd do mierzenia wysokości poziomu wody w rzece, w jeziorze lub w jakimś zbiorniku, w kotle parowym, często mający postać listwy z podziałką centymetrową, wbudowanej w brzeg koryta rzeki lub w filar… …   Słownik języka polskiego

• horyzont — m IV, D. u, Ms. horyzontncie 1. blm «linia, wzdłuż której niebo wydaje się stykać z powierzchnią Ziemi; widnokrąg» Słońce skryło się za horyzontem. Na horyzoncie pojawiły się chmury. ∆ Horyzont astronomiczny «koło wielkie na sferze niebieskiej,… …   Słownik języka polskiego